Nazwa forum

Opis forum


#1 2008-07-10 20:32:06

Piotr Slodkowski

Administrator

Zarejestrowany: 2008-07-10
Posty: 33
Punktów :   

Podręcznik do Zaklęć i Uroków kl.II

1. Kilka niezbędnych zaklęć i przeciwzaklęć.

Wiele brzmiących z łacińska formuł uczonych w Hogwarcie powoduje to, co oznacza. Petrificus tatalus sprowadza na ofiarę "totalną petryfikację", czyli skamienienie (od greckiego petras, "kamień"), a riddikulus od łacińskiegoridere, które oznacza "śmiać się", sprawia, że przerażający dotychczas bogin staje się, no cóż, właśnie śmieszny. Magiczne słowa jednak nie muszą niczego znaczyć. Średniowieczna księga zaklęć mówi na przykład, że pozbawiona sensu formuła saritap pernisax attarim otwiera wszystkie zamki, anaim peranties rasanastas prowadzi do ukrytego skarbu, a agidem margidem sturgidem leczy ból zęba, jeśli wypowie się ją siedmiokrotnie we wtorek albo czwartek. Skąd wzięły się te słowa i dlaczego przypisuje im się czarodziejską moc, trudno powiedzieć. Niektóre z pewnością wymyślili magowie, aby zaimponować swym klientom, inne natomiast zdają się pochodzić od imion bogów i innych nadprzyrodzonych istot sprzed tysięcy lat, których brzmienie z biegiem czasu zostało poprzekręcane, a znaczenie niepoprawnie przetłumaczone, aż w końcu stały się nierozpoznawalne. Wszakże nawet słowa bez jakiegokolwiek znaczenia miały posiadać potężną moc i urzeczywistniać zamiary magów. Wiara, że słowa są narzędziem sprawczym, jest prawdopodobnie tak stara jak sam język, a jeden z najstarszych przesądów mówi, że wypowiedzieć coś, znaczy to uczynić.

PROTEGO (przykryć, ochronić, zasłonić)
Bardzo przydatne zaklęcie podczas pojedynków magicznych, które powoduje, że z końca różdżki wylatują niebieskie promyczki tworząc po chwili tarczę odbijającą zaklęcia. Oczywiście moc tarczy zależy tu tylko i wyłącznie od doświadczenia czarodzieja, dlatego nie można podbić efektu tego zaklęcia. Trzeba wiedzieć, że nie obroni nas ono przed zaklęciami niewybaczalnymi! Tworzy jednak bardzo dobrą zaporę przed istotami eterycznymi. Zaklęcie rzucamy wykonując dźgnięcie w kierunku czaru przeciwnika, ale musi to być bardzo sprecyzowane, gdyż różdżka musi dotknąć zaklęcie nieprzyjaciela.

Zaklęcie tarczy (bo tak nazywało się ono przed \'ewolucją językową\') zostało wynalezione dość późno, gdyż dopiero w roku 103 n.e. kiedy to podczas pojedynku czarodziei mag Antonius przez przypadek wykonał dziwny ruch dotykając końcem różdżki czar przeciwnika. Kolejne badania nad czarem udowodniły, że moc \'tarczy\' jest ściśle powiązana z mocą czarodzieja. W roku 105 n.e. zaklęcie zostało poddane \'ewolucji językowej\' przyjmując nazwę PROTEGO.


WINGARDIUM LEVIOSA (Levis - lekki)
Rzadko stosowane zaklęcie z racji, że lepszym od niego jest zaklęcie Locomotor. Przedmiot, na który rzucamy zaklęcie podświetla się leciutkim światłem i po chwili możemy nim sterować za pomocą różdżki. Nie można podbić tego zaklęcia, gdyż wymaga ono tylko skupienia. Różdżkę należy smagnąć i poderwać, a następnie wskazujemy na obiekt wypowiadając zaklęcie. Należy zwrócić szczególną uwagę na wymowę. Wing-gar-dium Levi-o-sa. "Gar" musi być melodyjne i długie.

Zaklęcie swobodnego lotu (bo tak nazywało się ono przed "ewolucją językową") zostało wynalezione przez Eorla Slega w roku 546 n.e. kiedy to pan Sleg prowadził próby nad przemieszczaniem przedmiotów. W tym samym roku poddane zostało ono "ewolucji językowej" przyjmując nazwę Wingardium Leviosa. Z zaklęciem tym wiążę się też historia czarodzieja Baruffio, który źle wypowiedział spółgłoskę i znalazł się na podłodze przygnieciony bawołem.


FINITE INCANTANTEM (Finis - koniec, cantamen - zaklęcie )
Ważne zaklęcie w życiu każdego czarodzieja, które powoduje, iż fioletowy dymek wylatuje z końca różdżki i cofa działanie ostatniego czaru. Jest ono najczęściej stosowane przez Ministerstwo Magii w wypadkach użycia czarów w świecie mugoli. Aby rzucić zaklęcie należy poprowadzić różdżkę ku górze, a następnie wykonać okrąg i ruch, który przypomina strzepywanie, jak gdyby coś siedziało na końcu różdżki. Słowa są proste i należy tylko lekko przeciągnąć \'In\' w słowie \'Incantantem\'.

Zaklęcie wycofania (bo tak nazywało się ono przed \'ewolucją językową\') zostało wynalezione przez panią Fidelie Watson w roku 346 n.e. Pani Fidelia wraz ze swoim przyjacielem Marcusem Rupertem prowadzili badania mające na celu cofanie poprzednio rzuconego zaklęcia. Oboje otrzymali prestiżową nagrodę "Złotego Wynalazcy". W roku 347 n.e. czar został poddany "ewolucji językowej" przyjmując nazwę Finite Incantantem.


IMMOBILUS (Immobilis - niewzruszony, nieruchomy)
Zaklęcie stosowane najczęściej do usuwania nieprzyjemnych stworzeń ot na przykład Chochlików lub Gnomów. Na końcu różdżki zapala się chwilowo leciutkie niebieskie światło i wskazane stworzenie/nia zatrzymują się w miejscu. Wykonujemy dwa obroty różdżką i dźgnięcie, aby rzucić czar. Zwracamy uwagę na podwójne \'m\', które mocno przeciągamy i akcentujemy, następnie przeciągamy lekko \'s\'.

Zaklęcie spowolnienia (bo tak nazywało się ono przed \'ewolucją językową\') zostało wynalezione przez panią Annę Wieluńską w roku 640 n.e. Pani Anna niechcący spowolniła Gnoma, który nie dał się jej złapać. W tym samym roku czar został poddany \'ewolucji językowej\' przyjmując nazwę IMMOBILUS.

APARECJUM (Apero - ukazać)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Disillusion, które powoduje wykrycie niewidzialnego atramentu, osoby lub rzeczy podświetlając je czerwonym światłem. Wystarczy wskazać w miejsce, gdzie spodziewamy się odsłonić coś niewidzialnego. Przeciągamy lekko literkę \'c\' oraz \'u\' naciskają przy okazji na \'cjum\'.

Przeciwzaklęcie odsłonięcia (bo tak nazywało się ono przed \'ewolucją językową\') zostało po raz pierwszy użyte przez pana Freda Gola ( w roku 1453 n.e.), który pracując w Ministerstwie Magii ścigał złodzieja, znikającego w bardzo dziwny sposób z miejsca zbrodni. Okazało się, że rzucał na siebie czar rozpłynięcia (toteż stał się jego twórcą). W tym samym roku przeciwzaklęcie odsłonięcia (oraz zaklęcie rozpłynięcia) zostało poddane \'ewolucji językowej\' i przyjęło nazwę Aperacjum.


QUIETUS (spokojnie)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Sonorus, które powoduje wyciszenie głosu lekkim błyśnięciem różdżki. Wystaczy wskazać na gardło osoby, lub zwierzęcia. Słowo jest dość trudne, ale wystarczy powoli i spokojnie wypowiedzieć dobrze \'Quie\' - \'Kłaje\' i przeciągnąć lekko literkę \'s\'.

Przeciwzaklęcie uciszenia (bo tak nazywało się ono przed \'ewolucją językową\') zostało użyte już wieki temu, kiedy to powstały pierwsze teatry czarodziejskie i aby widownia lepiej słyszała aktora rzucano na niego zaklęcie podgłaśniania (Sonorus), zaś po spektaklu rzucano przeciwzaklęcie. W roku 896 p.n.e. przeciwzaklęcie zostało poddane \'ewolucji językowej\' i przyjęło nazwę Quietus.


CHOREA DEMOROR (koniec tańców)
Przeciwzaklęcie zaklęcia Tarantallegra, które powoduje zatrzymanie się osoby tańczącej. Wystaczy wskazać na nogi zaczarowanej osoby, aby zielona nić oplotła je i uspokoiła. Słowo jest banalnie proste wystaczy tylko nacisnąć przy wypowiadaniu \'Demoror\'.

Przeciwzaklęcie uspokojenia (bo tak nazywało się ono przed \'ewolucją językową\') zostało użyte po raz pierwszy na pewnym tancerzu (w roku 345 n.e.), który niechcący rzucił na siebie Tarantallegre i musiał czekać ponad trzy miesiące zanim rzucono na niego przeciwzaklęcie. W roku 346 n.e. przeciwzaklęcie to zostało poddane \'ewolucji językowej\' i przyjęło nazwę CHOREA DEMOROR.

2. Teoria Fredricka Glossa - Urok a klątwa.

Kiedy rodzice zabraniali nam przeklinać, nie uważaliśmy tego za kwestię życia i śmierci. Oczywiście, słusznie. W dzisiejszym języku "przeklinanie" oznacza wyrażanie się w wulgarny sposób. Może to razić, a już z całą pewnością źle świadczy o naszych manierach, ale zdecydowanie nie bywa zabójcze. W minionych wiekach jednak przekleństwo było czymś więcej niż tylko inwektywą. Uważano je za jedną z najpotężniejszych i najniebezpieczniejszych form magii.


Pan Fredric Gloss (1891-1969 ; urodzony na północy Anglii wychowywał się w Paryżu) dokonał pewnego rodzaju podziału, który pomógł panu Flame\'owi udoskonalić jego teorię o rodzajach czarów. Mianowicie pan Gloss podzielił zaklęcia zniewalające (tak według wczesnego podziału Flame\'a\' nazywały się uroki, przeciw uroki i klątwy) na uroki i klątwy. Jednak wbrew pozorom te dwie sztuki magiczne są sobie obce. Oto najważniejsze postanowienia teorii:
-Nie ma uroku i klątwy, która zabija osobę, na którą owa magia padnie!
-Uroki możemy rzucać za pomocą słów lub różdżek, a klątwy (TYLKO!) przy pomocy słów.
-Urok jest znacznie łatwiej rzucić niż klątwę.
-Klątwa trwa znacznie dłużej niż urok.
-Aby rzucić klątwę trzeba założyć ofiarę. Osoba umierająca może rzucić klątwę (i wbrew pozorom klątwa nie jest złym aspektem magii!) na kogoś lub klątwę może rzucić także osoba, która szczerze pożąda czegoś i jej celem jest wyłączne osiągnięcie tego czegoś.
-Klątwa to zaawansowana i bardzo potężna magia
-Klątwy emocjonalne są zakazane!
Teoria ta ma zastosowanie aż do dziś, ale nadal trwają pracę nad jej poprawkami. Każda klątwa czy urok spełnia się i jeżeli nie będziemy umieli bronić się przed tym, możemy paść ofiarą złego życzenia. Klątwa oparta na czarnej magii praktycznie działa natychmiastowo i może trwać latami. Może nawet działać w następnych pokoleniach.

3. Czym rózni się Zaklęcie od klątwy?

Czym klątwa różni się od zaklęcia? Klątwa jest rzucona przez jedna osobę i tylko przez nią może być zdjęta. Nie ma na nią żadnych przeciwzaklęć i w razie niedociągnięcia klątwy kończy się ona wraz ze śmiercią osoby, która rzuciła ową klątwę.

4. Formuła klątwy

Rzucanie klątw nie jest czynnością łatwą trzeba wytrwałości i koncentracji by dojść do perfekcji.

FORMUŁA KLĄTWY TO: "aquae et igini interdicto...." - po wielokropku następuje wypowiedzenie jakeigo rodzaju ma być klątwa i jaka ma ona być. Np. "aquae et igini interdicto familiaris none manus" co oznacza: "przeklinam was klątwą rodzinną by odpadły wam ręce".

5. Podział klątw

Klątwy możemy podzielić na kilka sposobów. Wyróżniamy podział ze wzglądu na rodzaj, długość trwania i liczbę osób dotkniętych przekleństwem.
Ze względu na rodzaj, klątwy dzielimy na:
klątwy śmiertelne - wbrew nazwie nie uśmiercają osoby, na którą spadnie klątwa. Jeżeli jakiś czarodziej umiera może rzucić właśnie ten rodzaj magii, aby komuś dopiec lub pomóc. Jest to magia na tyle potężna, że czar trwa przez kilka pokoleń (zatem jeżeli ktoś rzuci na was klątwę podczas umierania to macie pewność, że wasze dzieci i ich dzieci itp. będą nadal pod jej działaniem).
klątwy emocjonalne - jak sama nazwa mówi, klątwę nienawistną można rzucić gdy żywimy do kogoś pewnego rodzaju emocje: nienawiść lub miłość bądź inne. Jednak nie jest to takie proste, gdyż wymaga naprawdę ogromnego skupienia się wyłącznie na tej osobie i wyczyszczenia całkowicie swoich myśli, co podchodzi już lekko pod oklumencję. Ten rodzaj klątwy jest już niepraktykowany i nawet kara się za rzucanie klątw emocjonalnych więzieniem.

Ze względu na długość trwania, klątwy dzielimy na: nieświadomą i świadomą (rytualną).
Klątwa nieświadoma działa krótko i po zrealizowaniu swego zadania najczęściej traci moc. Przykładem są tu klątwy emocjonalne.
Gorzej jest z klątwą świadomą (rytualną) gdyż ta może ciągnąć się za nami bez końca, realizować się w następnych pokoleniach. Zatrzymać ją można tylko specjalnym rytuałem, który rozpuści kody w niej zawarte. Klątwy rytualne dzielą się na: klątwy czarnej magii, czarnej tantry, pentagramu, satanizmu i hipnozy.

Ze względu na liczbę osób dotkniętych przekleństwem, klątwy dzielimy na:
- Rodzinną - rzucana na całą rodzinę i prześladująca każdego o nazwisku rodziny przeklętej;
- Osobistą - rzucona tylko na jedna osobę;
- Narodową - przeklęty zostaje cały naród;
- Stanową - przeklinany jest dany stan społeczny;
- Własną - rzucana na samego siebie w celu ukarania się;
- Klątwę jako karę - za przewinienia rzucana przez ministra magii na tego, kto przekroczył prawo.

6. Przyczyny i początki działania klątwy

Przyczyną klątwy mogą być objawy takie jak przy opętaniu, czy nawiedzeniu przez byty astralne :
- nadpobudliwość nerwowa,
- dążenie do samookaleczeń i robienie krzywdy innym,
- choroby przewlekłe, zwłaszcza na tle nerwowym,
- niepowodzenie życiowe,
- dręczenie przez innych
- nieporozumienia partnerskie,
- uzależnienie od innych,
- brak własnej woli i woli życia,
- koszmary w czasie snu, bezsenność, lęki,
- klaustrofobia,
- uczucie, jakby cały świat się zwalił nam na głowę,
- samotność.

Początek klątwy możemy zauważyć, gdy wszyscy bez żadnego powodu odwracają się od nas. Tracimy najbliższe nam osoby, lub cierpimy na skutek ich nieuleczalnych chorób. Przykładów można podawać mnóstwo, chociaż nie zawsze musi to być klątwa czy urok. Może to być zwykłe opętanie przez byty astralne. Boimy się lub wstydzimy się zwrócić do kogoś, kto nam pomoże. A życie jest krótkie, więc czy warto cierpieć, zadawać sobie ból i przy tym innym? Czasami niewinna rozmowa z osobą, która zrozumie i będzie mogła wyjaśnić niektóre sprawy, może zmienić nasze życie. Czasami założenie tylko odpowiedniego amuletu może odwrócić zły los.

7. Jak uwolnić sie od klątwy?

Zdejmowanie opętania z istoty ludzkiej, zwierząt, czy szlaku astralnego można wykonać bez wiedzy osoby opętanej. Wystarczy zlecenie osoby życzliwej. Można to uczynić ze zdjęcia lub planu mieszkania. Klątwy świadome można zatrzymać specjalnym rytuałem, który rozpuści kody w niej zawarte Należy dotrzeć do tego, jak została zadana, czy była to klątwa czarnej magii, czarnej tantry, pentagramu satanizmu, czy też hipnozy. Należy ustalić, jakie kody zostały użyte w danym rytuale i co zostało zasłonięte w danej osobie. Na wszystko jest rozwiązanie i uwolnienie jest możliwe, pod warunkiem, że osoba lub osoby objęte klątwą będą współpracować i poddadzą się specjalnemu rytuałowi oczyszczania. Nie można tego zrobić na odległość, gdyż osoba dotknięta klątwą powinna współpracować, być świadoma i z pokorą wejść w stan wybaczania.

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.grashamanking.pun.pl www.wladkowo.pun.pl www.polishsquad.pun.pl www.dod-wow.pun.pl www.falenearth.pun.pl